LEUE | Van den vos die amoc maecte

Reinaert de vos zoals u hem nog nooit zag of hoorde. 

Een schelmenstuk, een sluw slopen van het zeggenschap. 

Met veel respect voor het origineel bewerkte Dimitri Leue deze klassieker tot iets origineels.

Han Coucke kruipt in de pels van Vlaanderens meest aimabele slechterik.

Frank Focketyn geeft gestalte en volume aan de goedgelovige leeuw Nobel. 

Inge Paulussen neemt het in deze rechtszaak avant-la-lettre op voor haar neef Vos als Grimbert de das.

Jonas Leemans wil als wolf Isengrijn maar één ding: wraak op die rotte vos.

Als Lode Zielens aan zijn moeder vroeg: 'Waarom leven wij?'

had zij moeten antwoorden met: 'Voor de geneugtes, jongen.'

Gevoelens voelt ge. Gedachtes denkt ge. Geneugtes die… neugt ge.

Dus we moeten neugen! Neugen! En nog eens neugen! - VOS

Ik heb nog een leeuw liggen die speciaal voor mij zijn manen heeft geföhnd.

Het is een model. Het model van onze vlag dan nog wel. En hij is van mij.

Zijn manen draaien rond mijn hemellichaam. - LEEUW

Mijn kinderen zijn nog altijd even dood. Alle vier.

Het is niet zo dat één van de vier iets doder is dan de andere drie.

Nee, de dood trekt niemand voor. De dood is rechtvaardig. - HAAN

Choose your weapon: geweld of gesprek.

Zijn wij wilde beesten die elkaar zo maar wat afmaken of zijn wij

intelligente dieren die met respect omgaan met elkaar?

U bepaalt waar wij staan in de evolutie, chief! – DAS